แสดงว่าตัวบทร้องกับตัวดนตรี มีความสัมพันธ์กัน ถึงกลุ่มที่ 1 จะไม่ได้อ่านบทกวีกับความหมาย แต่สามารถรับรู้ได้ถึงอารมณ์ของเพลงในระดับหนึ่ง แต่กลุ่มที่ 2-3 นั้น สามารถเข้าใจตัวเนื้อร้องโดยการอ่านบทกวีและความหมายของเพลงยิ่งแสดงให้เห็นว่า ตัวบทร้องกับตัวดนตรี มีความสัมพันธ์และกัน ดนตรีสร้างความหมายให้กับเนื้อร้อง เพื่อให้แสดงออกมาให้เห็นภาพมากยิ่งขึ้น อนาคตของวิจัยนี้คือ การนำความเข้าใจของความสัมพันธ์ของบทร้องกับตัวดนตรี มาแต่งโดยนำบทประพันธ์ประเภทนี้ นำมาประพันธ์โดยใช้เนื้อร้องจากบทกลอนของไทย นำมาทำ บทประพันธ์ใหม่ เพื่อให้บทกลอนไทย ได้มีบทบาทในวงการดนตรีคลาสสิก และวงการเพลงทั่วไป มากยิ่งขึ้น เพื่อการอนุรักษ์ สืบต่อไป